Ομιλητές για τις ανασκαφές, που ξεκίνησαν λόγω του ευρήματος του χαυλιόδοντα ενός μαστόδοντα ο οποίος χρονολογείται περίπου 6 εκ. χρόνια πίσω, ήταν ο επίκουρος καθηγητής ΑΠΘ Δημήτρης Κωστόπουλος και η αναπληρώτρια καθηγήτρια ΑΠΘ, Ευαγγελία Τσουκαλά. Πρόκειται για ανακάλυψη που έγινε μέσα στο 2014 και ακόμα δεν είναι γνωστό το πλήρες εύρος του ενδιαφέροντος που μπορεί να παρουσιάζει η περιοχή. Τα πρώτα δείγματα ωστόσο είναι ελπιδοφόρα.
Την παρουσίαση άνοιξε από μέρους του συλλόγου ο Σάββας Τσεντίδης, κάνοντας μια σύντομη ιστορική αναδρομή στους ιδρυτές του χωριού και την διαδρομή τους από τον Πόντο στην Ελλάδα μαζί με τον Κοτζά Αναστάς. Στη Νεοκαισάρεια, ανασκαφές είχαν ξεκινήσει από το 2007 στην τοποθεσία Κάστρο, ενώ ευρήματα είχαν βρεθεί και στο Μοσχοχώρι, όπου ανακαλύφθηκε και ο τάφος μιας πριγκίπισσας. Ο χαυλιόδοντας βρέθηκε την 1η Μαΐου από τον Νίκο Ξενίδη, ο οποίος μάλιστα τιμήθηκε μαζί με τους παλαιοντολόγους από τον σύλλογο.
Παίρνοντας την σκυτάλη ο κ. Κωστόπουλος, εξήγησε ότι αποσπασματικά αποτυπώματα ζωής από την παλαιοντολογική περίοδο έχουν βρεθεί διάσπαρτα στην βόρεια Πιερία. Ο χαυλιόδοντας βρέθηκε σε άμμο «Σχηματισμού Λαγοράχης», όπως ονόμασαν το έδαφος με την συγκεκριμένη σύσταση λόγω του ότι απαντάται με μεγαλύτερη συχνότητα στο εν λόγω χωριό. Μάλιστα, στο πάνω στρώμα από αυτό που ήταν ο χαυλιόδοντας, βρέθηκαν κοχύλια από την περιοχή του Πόντου, σε έδαφος «Σχηματισμού Σφενδάμης», ηλικίας περίπου 5 εκ. χρόνων.
Για την ιστορία αναφέρθηκε επίσης ότι το αμέσως κατώτερο στρώμα έχει λάβει την ονομασία «Σχηματισμός Ρυάκια», όπου σε τέτοιο έδαφος και στην κοντινή περιοχή έχουν βρεθεί θραύσματα ρινόκερου, που οριοθετείται σε 10 με 15 εκ. χρόνια πριν. Γυρνώντας στην ανασκαφή της Νεοκαισάρειας, ο κ. Κωστόπουλος ανέφερε ότι το πρώτο στάδιο των εργασιών ήταν σωστικό, έπειτα έγινε πληρέστερη καταγραφή και τοπογραφική συντήρηση.
Τα ευρήματα, 15 συνολικά εκ των οποίων τα 14 είναι από το ίδιο ζώο, θα μελετηθούν διεξοδικά ώστε να μας δώσουν περαιτέρω πληροφορίες. Ήδη πάντως έχει δημιουργηθεί η ελπίδα ότι θα βρεθούν κι άλλα στο ίδιο μέρος, καθώς ένα νεότερο εύρημα ανήκει σε μικρότερο βοοειδές.
Στη συνέχεια, η κα Τσουκαλά μίλησε για την σπουδαιότητα της ανακάλυψης και τι σημαίνει γενικά για μια περιοχή, χρησιμοποιώντας κι άλλα σημαντικά παραδείγματα του ελλαδικού χώρου. Πριν από την Νεοκαισάρεια, παλαιοντολογικά ευρήματα βρέθηκαν στη Μηλιά και στα Αμπέλια Γρεβενών, καθώς και στο Σιδηρόκαστρο Σερρών, χωριά που πλέον έχουν μουσειακά εκθετήρια, τα οποία αποτελούν πόλο έλξης.
Δίνοντας κάποια γενικά στοιχεία, η αναπληρώτρια καθηγήτρια αναφέρθηκε στην εξέλιξη των μαστόδοντων, κάνοντας λόγο για τα Μαμούθ του νότου, που ήταν πιο μικρά και όχι τριχωτά, όπως το γνωστό είδος που εξαφανίστηκε κατά την περίοδο των παγετώνων. Αντίστοιχα, τα Μαμούθ που υπήρχαν στον ελλαδικό χώρο επέζησαν λόγω καλύτερου κλίματος. Τα απολιθώματα που βρέθηκαν στα Αμπέλια είναι 400 χιλ. χρόνων, ενώ δίπλα στη Μηλιά μπήκαν στο βιβλίο Γκίνες, καθώς πρόκειται για τους δυο μεγαλύτερους χαυλιόδοντες που έχουν βρεθεί, μήκους 4,39 και 5,02 μέτρων!
Τα ευρήματα αυτά σημαίνουν πολλά για την προϊστορία της περιοχής. Εκτός από το κλίμα της, που από τότε ήταν εύκρατο όπως φαίνεται, συμπεραίνουμε ότι υπήρχε και πλούσια βλάστηση. Αυτό γιατί πλάσματα σαν αυτά που άφησαν τα ίχνη τους, είχαν ημερήσιες διατροφικές ανάγκες 300 κιλά φυτά και 200 κιλά νερό.
Πέραν των εντυπωσιακών αυτών στοιχείων, ιδιαίτερης αναφοράς έτυχε και το παγκόσμιο συνέδριο παλαιοντολογίας που πραγματοποιήθηκε τον Μάϊο στις Μηλιές, καθώς η προγραμματική σύμβαση που υπογράφηκε με το Δήμο Γρεβενών για την κατασκευή κτιρίου που θα στεγάσει το Κέντρο Παλαιοντολογίας. Γενικά οι ανασκαφές έχουν ως αποτέλεσμα να έχουν ιδρυθεί 13 Παλαιοντολογικές εκθέσεις και η Νεοκαισάρεια ελπίζει να προστεθεί στις περιοχές που έχουν υποδομές και επισκεψιμότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου