Εκπαιδευτικός, που μένει στη Θεσσαλονίκη και υπηρετεί στο Αιγίνιο Πιερίας, προστάτης μονογονεϊκής οικογένειας, καλείται να συμπληρώσει ωράριο σε δύο διαφορετικά σχολεία στην Κατερίνη, στα οποία, λόγω της φύσης του μαθήματος, πρέπει να πηγαίνει σε δύο διαφορετικές μέρες. Πήγαινε στο...
Google maps και μέτρα τις αποστάσεις.
Υπάρχει μέσο μετακίνησης; Αντέχει το κόστος της μετακίνησης; Αδιάφορο για την πολιτεία και ίσως και για σένα, που διαβάζεις αυτές τις γραμμές. Καλά να πάθει αφού αποφάσισε να υπηρετήσει το δημόσιο σχολείο. Στο κάτω κάτω είναι υποχρέωσή του. Να λέει και κανένα ευχαριστώ, που έχει ακόμα δουλειά. Ο τεμπέλης επιτέλους θα πρέπει να δουλέψει. Όλα καλά μέχρι εδώ. Όμως για την νέα διακυβέρνηση, αυτό δεν είναι αρκετό. Επειδή ο εν λόγω εκπαιδευτικός εξακολουθεί να έχει πλεόνασμα ωρών, διατίθεται για συμπλήρωση ωραρίου και στο Δημόσιο Ι.Ε.Κ. Κατερίνης, που λειτουργεί απογευματινές ώρες.
Τι είπες; Μονογονεϊκή οικογένεια;
Τι θα κάνει με τα παιδιά του;
Ποιος θα τα παίρνει από το σχολείο;
Ποιος θα τα διαβάζει το απόγευμα;
Πώς θα ζουν, αν αναγκαστεί να πάρει άδεια άνευ αποδοχών;
Τι είπες; Στα φρύδια σου;
Μπορείς να μου εξηγήσεις, πότε θα ενημερώνει τους γονείς αυτός ο εκπαιδευτικός;
Σε ποιες δράσεις του σχολείου θα συμμετέχει;
Θα κάνει εφημερίες;
Θα παρίσταται, όταν συνεδριάζουν οι τέσσερις σύλλογοι διδασκόντων, στους οποίους ανήκει;
Θα προλάβει να μάθει τους μαθητές του;
Θα μπορέσει να προγραμματίσει διαγωνίσματα;
Μη μου απαντήσεις, είναι ρητορική η ερώτηση. Απευθύνομαι και σε σένα συνάδελφέ μου, που σου αρέσουν αυτά, που γράφω, αλλά πιστεύεις ότι, δεν είμαι αρκετά καταγγελτικός, επειδή δεν καταγγέλλω τους τεμπέληδες συναδέλφους μου. Εσύ ποιες καταγγελίες έχεις κάνει; Αυτά τα μπράβο συνέχισε, τράβα μπροστά, εμείς σε μουντζώνουμε … εε σε στηρίζουμε θέλω να πω, δεν τα λαμβάνω υπόψη.
Κι εσύ συνάδελφε, ναι εσένα λέω μην κοιτάς γύρω σου, εσύ, που μου είπες να το βουλώσω και να μην διατυπώνω δημόσια την άποψή μου, τι λες για όλα αυτά; Μόλις εσύ αρχίσεις να μιλάς, τότε εγώ σου υπόσχομαι να το βουλώσω. Μέχρι τότε όμως …
Αγαπητέ κ. υπουργέ, όπως καταλαβαίνεις, σε μένα έλαχε να σου πω την αλήθεια. Μπορούμε να κάνουμε τραμπάλα οι δυο μας, αφού στα κιλά φαίνεται να είμαστε ισοδύναμοι. Ή αν θέλεις μπορούμε να μιλήσουμε για ποδόσφαιρο ή για γκόμενες. Και ύστερα θα συζητήσουμε σοβαρά.
Σ’ ευχαριστώ, που με υπερασπίστηκες στην εκπομπή e-nikos, όταν δεν το έκαναν οι επαγγελματίες συνδικαλιστές εκπρόσωποί μου. Αυτό όμως δεν σου δίνει το δικαίωμα να με εξοντώσεις. Με ξεγέλασες. Σε ψήφισα δυο φορές και συ με πρόδωσες. Με εκτελείς κάθε μέρα. Τι νομίζεις ότι είμαι; Κι εφτάψυχος να ήμουν, θα είχα παραδώσει ψυχή και πνεύμα δέκα φορές. Στο λέω ανοιχτά. Δεν αντέχω άλλο. Δεν μπορείς να πάρεις από εμένα ούτε 1 €. Γιατί απλά δεν έχω.
Αλλά δυστυχώς δεν μπορείς να πάρεις από εμένα ούτε αυτό, που είμαι υποχρεωμένος να προσφέρω, τις εκπαιδευτικές μου υπηρεσίες. Δεν μπορώ να δουλέψω. Δε συγκεντρώνομαι. Δεν μπορώ να αποδώσω. Το μόνο, που σκέφτομαι, είναι πώς θα επιβιώσω. Ευτυχώς εδώ στην Κατερίνη έχουμε τους Χωρίς Μεσάζοντες και παίρνουμε καμιά πατάτα, λίγο ρύζι, φασόλια, αλεύρι. Ούτε στη κατοχή να ήμασταν.
Αα … να σου πω και κάτι άλλο. Την τραμπάλα θα τη στηρίξουμε στη μέση. Θα μετρήσω μόνος μου τις αποστάσεις από τα άκρα, γιατί δε σε εμπιστεύομαι πια.
Γιώργος Βαρδακώστας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου