Η συγκυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) καυχιέται ότι έκλεισε ο πρώτος κύκλος των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές με επιτυχία και εκταμιεύτηκε η πρώτη δόση.
Η συγκυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) θριαμβολογεί που...
διατήρησε όλα τα προηγούμενα μνημονιακά μέτρα των προκατόχων της ( Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ), έκανε άρση των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, κλιμάκωσε την φοροεπιδρομή, χαράτσια, όπως στα τέλη κυκλοφορίας, μείωσε συντάξεις μέσω της αύξησης εισφορών για την υγεία. Για αυτά βαυκαλίζεται η κυβέρνηση υποκριτικά, μέτρα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να αναπαραχθεί. Και έπεται συνέχεια.
Προκαλεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και προκαλεί χυδαία τον Ελληνικό λαό, όταν λέει ότι διαπραγματεύεται σκληρά με τους δανειστές, για ήπιες μορφές εφαρμογής του μνημονίου. Θέλει να αποσπάσει την λαϊκή συναίνεση, ώστε χωρίς εμπόδια και λαϊκές αντιστάσεις, να εφαρμόσει της πολιτικές φτωχοποίησης και εξαθλίωσης του Ελληνικού λαού, που αποτελούν προϋπόθεση για να ανακάμψουν τα κέρδη του κεφαλαίου, σε περιόδους οικονομικής κρίσης.
Δεν υπάρχουν καλά και κακά μνημόνια. Τα μνημόνια είναι εκείνα τα εργαλεία, που συμπυκνώνουν της συνδιαμορφωμένες πολιτικές της Ε.Ε., από της αστικές κυβερνήσεις και της δυνάμεις του κεφαλαίου, ώστε σε περιόδους οικονομικής κρίσης, να βρουν διέξοδο τα συσσωρεμένα κεφάλαια, που απαξιώνονται, γιατί δεν φέρνουν το προσδοκώμενο κέρδος, από την όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών.
Για αυτό τα μνημόνια περιέχουν μέτρα στρατηγικής σημασίας για το κεφαλαίο. Με στόχο το φθήνεμα της τιμής της εργατικής δύναμης, το κυριολεκτικό τσάκισμα των μισθολογικών, εργασιακών , κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων, την υπονόμευση κοινωνικών, λαϊκών δικαιωμάτων και παροχών. Αυτές οι πολιτικές, που είναι συνειδητές, στα πλαίσια ανάγκης αναπαραγωγής του κεφαλαίου και του συστήματος, είναι που φτωχαίνουν, εξαθλιώνουν τον λαό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματεύεται από την σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου. Το κεφάλαιο εγχώριο και διεθνές επικροτεί αυτή την πολιτική, που το επόμενο διάστημα θα μειώσει ακόμα της ήδη πενιχρές συντάξεις χιλιάδων μικροσυνταξιούχων , θα αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης, θα αλλάξει με στόχο προς τα κάτω τον υπολογισμό των νέων συντάξεων, θα τσακίσει κυριολεκτικά την μικρομεσαία αγροτιά – κτηνοτροφία μέσα από την άγρια φορολογία σε 23%, αύξηση με τετραπλασιασμό στις εισφορές στον ΟΓΑ, θα μειώσει και άλλο μισθούς σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Για αυτούς διαπραγματεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ, για το κεφάλαιο και όχι για τα λαϊκά συμφέροντα – δικαιώματα, που τα συνθλίβει στην κλίνη του Προκρούστη της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.
Καμιά συναίνεση από τον λαό. Να μην συναινέσει στην σφαγή των δικαιωμάτων του, για την διέξοδο από την οικονομική κρίση προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Να οργανώσει την αντίσταση του, τον αγώνα, να ορθώσει λαϊκό μπλόκο ενάντια στα βάρβαρα μέτρα που τον εξαθλιώνουν.
Αγώνας όχι γενικά και αόριστα και κυρίως όχι με εκτονωτικό χαρακτήρα για την αποσυμπίεση της λαϊκής οργή και του λαϊκού θυμού, όπως είχε γίνει παλιότερα με της πλατείες των <<αγανακτισμένων>> . Ο λαϊκός αγώνας για να είναι νικηφόρος σήμερα, πρέπει το εργατικό – λαϊκό κίνημα να έχει σαφής πολιτικές, στρατηγικές στοχεύσεις. Πρέπει το εργατικό – λαϊκό κίνημα να απαλλαγεί από τα βαρίδια των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ) και όσων ερωτοτροπούσαν μαζί τους, όπως ΑΝΤΑΡΣΥΑ, άλλες αριστερίστικες δυνάμεις, όψιμοι <<αριστεροί>>.
Η ανασύνταξη του εργατικού, συνδικαλιστικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση, η προώθηση της λαϊκής αντικαπιταλιστικής – αντιμονοπωλιακής συμμαχίας της μικρομεσαίας αγροτιάς – κτηνοτροφίας, των μικρών εμπόρων, καταστηματαρχών, μικροβιοτεχών, γυναικών, νεολαίας, θα αποτελέσουν εκείνη την μαχητική, αγωνιστική, αποφασιστική δύναμη. Που βάζει σοβαρά εμπόδια στην εφαρμοζόμενη πολιτική των μνημονίων, να διεκδικεί αιτήματα με βάση της σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και παράλληλα θα ανοίγει τον δρόμο για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας, που θα ναι και το επιστέγασμα της λαϊκής πάλης και θα απαλλάξει την κοινωνία από οικονομικές κρίσεις και από τον φαύλο κύκλο της ανεργίας, φτώχειας, λαϊκής δυστυχίας, ανέχειας, ανασφάλειας.
Γιατί ο πλούτος θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία και κριτήριο ανάπτυξης θα είναι η ικανοποίηση όλως των σύγχρονων λαϊκών – κοινωνικών αναγκών και όχι τα κέρδη των λίγων. Αυτό θα είναι το έργο της λαϊκής εξουσίας, που θα μας αποδεσμεύσει από την ληστρική Ε.Ε., θα κοινωνικοποιήσει της καπιταλιστικές επιχειρήσεις, τα μονοπώλια, θα σχεδιάζει πανεθνικά, κεντρικά, επιστημονικά την οικονομία , παραγωγή και κατανομή, θα εφαρμόζεται ο εργατικός - λαϊκός έλεγχος.
Αυτός είναι ο δρόμος του λαού, σε αυτόν τον δρόμο θα πιάσουν τόπο οι λαϊκές θυσίες, είναι ο δρόμος διεξόδου από την καπιταλιστική, οικονομική, κρίση, προς όφελος των εργατικών – λαϊκών δυνάμεων, για την λαϊκή ευημερία και κοινωνική προκοπή. Σε αυτή την κατεύθυνση η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, παντού και σε όλα τα επίπεδα είναι εγγύηση.
Σαββίδης Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου