Δέκα χρόνια σιγής για το κάμπινγκ του ΕΟΤ στη Σκοτίνα.
Από τότε πέρασε από 40 κύματα. Η πρώτη προσπάθεια να δοθεί σε ιδιωτικά χέρια και να λειτουργήσει με άλλο τρόπο απέτυχε οικτρά και έβαλε σε περιπέτειες τόσο τη λειτουργία του όσο και την ύπαρξή του ακόμη.
Κάποτε όλα αυτά διευθετήθηκαν και στον τελευταίο διαγωνισμό για την ενοικίαση του παρουσιάστηκε ένας όμιλος ελληνοαμερικανών πολλά υποσχόμενος. Κεφάλαια εκ του εξωτερικού, άνθρωποι με καταγωγή από τον τόπο και αγάπη για την πατρίδα αποφάσισαν να κάνουν τη διαφορά. Να φέρουν έναν αέρα φρεσκάδας στην χωρίς ελπίδα επιχειρηματικότητα την περίοδο της κρίσης.
Φαίνεται όμως ότι ο τόπος φέρει μια ατυχία. Είναι γνωστό ότι στη 10ετία του 1960 είχε ενδιαφερθεί για την περιοχή μας και συγκεκριμένα για τη Νότια Πιερία ο υπ’ αριθμόν ένα επιχειρηματίας που εξέθρεψε η Ελλάδα, ο Αριστοτέλης Ωνάσης. Και τότε η γραφειοκρατία και η μιζέρια μας τον έδιωξε.
Η εν λόγω εταιρεία έβαλε τα δυνατά της, και αφότου κατακυρώθηκε σ’ αυτήν η ανάθεση άρχισε να πληρώνει το τίμημα προς το Ελληνικό Δημόσιο. Καθάρισε το χώρο και περίμενε σε εύλογο χρόνο να ολοκληρωθεί η γραφειοκρατική διαδικασία για να αρχίσει την κατασκευή των απαραίτητων για τη λειτουργία κτιρίων.
Εις μάτην όμως. Αρχικά απερρίφθη το αίτημα για τη δημιουργία στο χώρο 5αστερου ξενοδοχείου γιατί δεν προβλέπει η νομοθεσία την κατασκευή του σε χώρο χαμηλής οικιστικής ανάπτυξης όπως είναι το κάμπιγκ Σκοτίνας.
Η εταιρεία Skotina Resort Α.Ε. , όπως μας εξήγησε ο εκπρόσωπός της Γιώργος Σπυριδόπουλος, που έχει πάρει από την Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου το ακίνητο των 427 στρεμμάτων αναδιπλώθηκε και στράφηκε σε κάτι πρωτοποριακό. Τη δημιουργία «glamping», (όρος που προέκυψε από τη σύντμηση των λέξεων «glamorous» και «camping»). Μάλιστα έχει κατασκευάσει δύο οικίσκους πιλοτικά για έγκριση.
Εδώ βρισκόμαστε σήμερα. Και αν συγκυριακά η φετινή χρονιά πέρασε χωρίς ενδιαφέρον λόγω κορωνοϊού, δεν πρέπει να χαθεί άλλος χρόνος.
Το πολυαναμενόμενο χρονοδιάγρα πρέπει να συνταχθεί άμεσα και να παραδοθεί στην εταιρεία των τριών ελληνοαμερικανών επιχειρηματιών Γιώργου Σπυριδόπουλου, Χρήστου Χιονίδη και Γιώργου Δεληγιαννίδη, οι οποίοι θα διαθέσουν 30 εκατ. ευρώ για την αξιοποίηση της 487 στρεμμάτων έκταση.
Με τη λειτουργία του πρώτου πολυτελούς κάμπινγκ στη χώρα μας η εταιρεία στοχεύει στη προσέλκυση υψηλού εισοδηματικού επιπέδου επισκεπτών που τους αρέσει αυτή η μορφή διακοπών και η επαφή με τη φύση.
Να σημειώσουμε ότι το τίμημα του ενοικίου για όσο διαρκούν οι εργασίες είναι 120.000 ευρώ το χρόνο και όταν τελειώσουν οι εργασίες και λειτουργήσει το κάμπιγκ θα διπλασιαστεί, θα ανέλθει δηλαδή στα 240.000 ευρώ ετησίως. Εδώ και ένα χρόνο η εταιρεία δεν καταβάλει τίμημα ενοικίασης, καθώς δεν αποτελεί δική της υπαιτιότητα η καθυστέρηση του έργου.
Αναρωτηθήκαμε πόσο καιρό θα χρειαζόταν στις ΗΠΑ για την ολοκλήρωση ενός παρόμοιου έργου, δεν συζητούμε για την Κίνα, που όλοι μας είδαμε εν μέσω πανδημίας την ολοκλήρωσε ενός τεράστιου νοσοκομείου σε 10 ημέρες. Η απάντηση του κ. Σπυριδόπουλου ήταν αποκαλυπτική. Λιγότερο από ένα χρόνο. Υπάρχει μεγάλη διαφορά στον τρόπο σκέψης ανάμεσα στους δύο λαούς. Εκεί η επιχειρηματικότητα ευνοείται, προωθείται, ενώ εδώ συνθλίβεται.
Εδώ χρειάζεται να πολεμήσεις. Εκεί εφόσον έχεις τα σχέδια και το κεφάλαιο δεν αντιμετωπίζεις κανένα εμπόδιο.
Και προς την κατεύθυνση αυτή πρέπει να συμβάλουν και οι αρχές του τόπου. Να απαιτήσουν να τελειώσει μετά από 10 χρόνια η ελληνική κακοδαιμονία. Πόσο πια χρόνο χρειάζεται μια υπηρεσία για να εξετάσει αν οι προτάσεις που υποβάλει ένας επενδυτής άπτονται του νόμου; Και πόσο χρόνο χρειάζεται για να συνταχθεί ένα χρονοδιάγραμμα το οποίο στην ουσία προστατεύει το ελληνικό δημόσιο;
Στο Δήμο Δίου Ολύμπου, στην δικαιοδοσία του οποίου ανήκει το εν λόγω ακίνητο υπάρχουν και έμπειροι και ικανοί στη διοίκηση που μπορούν να απαιτήσουν να ολοκληρωθεί το έργο που θα αποφέρει έσοδα στο Δήμο, τους κατοίκους και υπεραξία στην περιοχή.
Για το λόγο αυτό χρειάζεται εγρήγορση από όλους και το βάρος πέφτει και στους ώμους των βουλευτών που δεν πρέπει να επιτρέψουν άλλη ολιγωρία.
Μ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου