Η φετινή Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, αντί για φως στην άκρη του τούνελ, έμοιαζε περισσότερο με ένα ψηφιακό οπτικοακουστικό σόου όπου ο Πρωθυπουργός μοίραζε υποσχέσεις, ποντάροντας στη μικρή διάρκεια της μνήμης και την κούραση των πολιτών. Το χαρτοφυλάκιο των εξαγγελιών του κ. Μητσοτάκη ήταν, για ακόμη μια φορά, γεμάτο με μέτρα-«δώρο» που, δυστυχώς, αδυνατούν να καλύψουν το αόρατο κενό της ακρίβειας που αδειάζει τα πορτοφόλια εδώ και χρόνια.
Οι ανακοινώσεις για φοροελαφρύνσεις, αν και ακούγονται ευχάριστες, μοιάζουν με ψίχουλα που πετάς σε ένα τραπέζι για να αποσπάσεις την προσοχή από το κενό πιάτο. Μια οριζόντια μείωση 2 μονάδων, την ώρα που ο πληθωρισμός έχει "φάει" ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το εισόδημα της μέσης οικογένειας, δεν είναι παρά ένα επικοινωνιακό τρικ. Ποιος κερδίζει πραγματικά; Αυτός με το μεγαλύτερο εισόδημα, που επωφελείται περισσότερο από μια οριζόντια μείωση, όχι ο συνταξιούχος ή ο εργαζόμενος που αγωνίζεται να πληρώσει το ρεύμα και το νοίκι.
Η κυβέρνηση επιχειρεί να "εξαγοράσει" για ακόμη μία φορά τους νέους με μέτρα που, στην καλύτερη περίπτωση, είναι αποσπασματικά. Η μηδενική φορολόγηση για νέους έως 25 ετών, όσο κι αν ακούγεται ελκυστική, δεν λύνει το βασικό πρόβλημα: την έλλειψη αξιοπρεπούς εργασίας και την αδυναμία εύρεσης στέγης. Τι αξία έχει μια φοροελάφρυνση, όταν ένας νέος πρέπει να ξοδέψει το μεγαλύτερο μέρος του μισθού του για ένα δωμάτιο που υπερκοστολογείται; Το πραγματικό ζητούμενο δεν είναι η φοροαπαλλαγή, αλλά ένα εθνικό σχέδιο για την προσιτή στέγαση και η αύξηση του κατώτατου μισθού σε επίπεδα που να επιτρέπουν στους νέους να χτίσουν τη ζωή τους στην Ελλάδα, αντί να αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό.
Η μείωση των τεκμηρίων, τέλος, έρχεται να ολοκληρώσει την εικόνα μιας κυβέρνησης που νοιάζεται περισσότερο για τους λίγους και έχοντες, παρά για τους πολλούς και στερημένους. Την ώρα που η πλειοψηφία των πολιτών δεν έχει να πληρώσει ούτε τα βασικά, η κυβέρνηση "χαϊδεύει" τους έχοντες ακίνητα και ακριβά αυτοκίνητα, προσφέροντάς τους μια ακόμη φορολογική ανάσα. Το επιχείρημα ότι "τα μέτρα είναι κοστολογημένα και συνάδουν με τη δημοσιονομική σταθερότητα" ακούγεται ως μια κυνική επανάληψη, την ίδια στιγμή που ο κόσμος βλέπει την καθημερινότητά του να γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
Στο τέλος της ημέρας, η ΔΕΘ του 2025 επιβεβαιώθηκε αυτό που υποψιαζόμαστε: ότι η κυβέρνηση συνεχίζει να διαχειρίζεται τα προβλήματα με επικοινωνιακή λογική, αποφεύγοντας να εφαρμόσει ένα τολμηρό, ολοκληρωμένο σχέδιο για την κοινωνική δικαιοσύνη. Οι εξαγγελίες της είναι ένα τείχος από χαρτί μπροστά στο κύμα της ακρίβειας, ένα προσωρινό διάλειμμα από την πραγματικότητα που θα διαρκέσει όσο και το χειροκρότημα των ημετέρων.
Άντε και του χρόνου!!!
ΠΙΕΡΙΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου