Για την Εριέτα....

 

Ήρθε στον ύπνο μου η Εριέτα..

Επιμένει πως πριν εξαϋλώθεί

ήταν στο τρένο με τις φίλες της.

Ο διοικητής κοιτάζει τα στοιχεία

ιδρώνει ελάχιστα το αυτί του..

δεν σε βρίσκω της λέει

και την κοιτάζει βλοσυρά

που τον σέρνει σε μπελάδες

να ψάχνει σε στοίβες από χαρτιά

μια τρίχα ή εκείνο το βραχιολάκι..

Το θυμάται η Εριέτα,

πριν δυο μέρες το αγόρασε,

δεν μπορεί να της έπεσε,

κι ύστερα αν της έπεσε

υπάρχουν τόσα άλλα σε κάθε άνθρωπο,

ένα κοκαλάκι, μια τρίχα από τα μαλλιά της κεφαλής,

τον εκπλιπαρεί..

μια σφραγίδα ακόμα και τελειώσαμε, της λέει

-στα μάτια του ένα κοράκι ξεψυχά

είναι ο ήχος της κλαγγής του όπλου

-άνοιξη που ανοιγοκλείνει..

Άτιμα πουλιά,

φωνάζει.

Κάθε μου νύχτα

πρέπει να σας σκοτώνω.

.

.

| Αγγελική Αγγέλου | Ενύπνιο | Για την Εριέτα, Από το βιβλίο:

Δεν έχουμε οξυγόνο | Εκδόσεις Ευμαρος |

| ΤΕΜΠΗ - Εριέττα Μόλχο 23 ετών, δεν βρέθηκε τίποτα από το σώμα της