Στη συνέχεια τη θαύμαζα στα social media κι είχα πάθει έρωτα με τα makeup looks της. Πέρασε καιρός και ξαφνικά την είδα στην οθόνη της τηλεόρασής μου ως διαγωνιζόμενη στο GNTM. Η πρώτη μου σκέψη «μακάρι να πάει τελικό!». Δυστυχώς δεν πήγε τελικό, αλλά έφυγε πολύ νωρίς πριν προλάβει να ξεδιπλώσει καλά καλά το ταλέντο της, αλλά ακόμα κι αυτό το λίγο που πρόλαβε να δείξει ήταν αρκετό για να κάνει όλο τον κόσμο να μιλάει για εκείνη!
Έτσι, λοιπόν, αποφάσισα να προτείνω στην πολυτάλαντη Cathy Jones ή αλλιώς την Κατερίνα Πεφτίτση να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη. Τη συνάντησα ένα πρωί καθημερινής σ’ ένα ήσυχο καφέ κοντά στο σπίτι της, στο οποίο μόλις μπήκα σκέφτηκα ότι έχει χτιστεί για εκείνη! Δεν θα μπορούσα να φανταστώ άλλο μαγαζί που να της ταιριάζει καλύτερα από αυτό το μικρό καφέ με τα ζωγραφισμένα στο χέρι έπιπλα και τη μαγεία στην ατμόσφαιρα. Ήταν σαν να έχει βγει από παραμύθι και η εικόνα της Κατερίνας απέναντί μου μ’ έκανε να πιστεύω ότι έχω φύγει για λίγο απ’ την Αθήνα και έχω μπει στις σελίδες ενός βιβλίου!
Κάθεται απέναντί μου κι αρχίζει να μιλάει. Ακατάπαυστα! Αλλά δεν έχω κανένα λόγο να την διακόψω γιατί όση ώρα μιλάει για εκείνη, το τι έχει κάνει στη ζωή της, τι αγαπάει και πώς ξεκίνησε, με πείθει ότι είναι ερωτευμένη με τον εαυτό της! Κι αυτό για εμένα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία της!
Ποια είναι, λοιπόν, η Κατερίνα Πεφτίτση;
Η Κατερίνα Πεφτίτση είναι 27 χρονών και κατάγεται απ’ την Κατερίνη. Όπως μου είπε η ίδια χαρακτηριστικά «από πολύ μικρή ήμουν καλλιτεχνάκι, άρρωστη με την τέχνη. Μάζευα τα παιδιά της γειτονιάς και κάναμε θεατρικές παραστάσεις με σεντόνια. Μου άρεσε να είμαι το επίκεντρο και να διασκεδάζω τα άλλα παιδιά. Τελείωσα Μουσικό Γυμνάσιο- Λύκειο, κάτι το οποίο επέλεξα μαζί με τη μητέρα μου. Από πολύ μικρή ηλικία έκανα και χορό, έχω κάνει μπαλέτο, σύγχρονο και χιπ-χοπ που έχω πάρει και βραβεία».
Η πρώτη επαφή της Κατερίνας με το θέατρο έγινε μέσα απ’ το Μουσικό Σχολείο. Το θέατρο την κέρδισε κατευθείαν και όπως λέει η ίδια, «το θέατρο πρέπει να μπαίνει σε όλα τα σχολεία γιατί είναι ένα σχολείο από μόνο του».
Μετά το μουσικό σχολείο, αποφάσισε να σπουδάσει θέατρο διότι ήθελε να βλέπει τον κόσμο να γελάει.
Από μικρή είχα την τάση να είμαι ο κλόουν της παρέας. Ενώ δίναμε Πανελλήνιες, εγώ έκανα ότι διαβάζω ενώ από κάτω απ’ το βιβλίο είχα τον μονόλογο που προετοίμαζα για να δώσω για το Εθνικό. Όταν ήρθε ο καιρός, είπα στη μαμά μου να μην πληρώνει για ιδιαίτερα γιατί δεν θα δώσω Πανελλήνιες. «Θέλω να γίνω ηθοποιός και θα πάω να δώσω εξετάσεις στο Eθνικό», της είπα. Φρίκη! Το να πας απ’ την Κατερίνη για να γίνεις ηθοποιός στην Αθήνα ήταν κάτι εξωπραγματικό! Εγώ επέμενα στον στόχο μου, και πήγα! Ήρθα στην Αθήνα έδωσα εξετάσεις για το Εθνικό, πέρασα στην επόμενη φάση, αλλά μετά κόπηκα κι απογοητεύτηκα
Πώς διαχειρίστηκε αυτή την απογοήτευση και ποια ήταν τα επόμενα της βήματα;
Η Κατερίνα στη συνέχεια έψαξε και βρήκε άλλες σχολές, τις οποίες, ωστόσο, δεν μπορούσε να στηρίξει οικονομικά η οικογένειά της, κι έτσι αποφάσισε να σπουδάσει στην δραματική σχολή «Μαίρης Βογιατζή Τράγκα», στης οποίας τα δίδακτρα μπορούσε να ανταπεξέλθει.
Έμενα στην Αθήνα και σπούδαζα, όμως, τα έξοδα ήταν πολλά και έπρεπε να κάνω μεταγραφή και να πάω να συνεχίσω τις σπουδές μου στη Θεσσαλονίκη, όπου είχαμε δικό μας σπίτι. Εκεί τελείωσα την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Ανδρέας Βουτσινάς. Μετά, αλλά και παράλληλα με τις σπουδές μου, έπαιξα σε διάφορες παραστάσεις. Έχω παίξει στο «Τρέχα Γύρευε», στη «Σημασία του να είναι κανείς σοβαρός» του Όσκαρ Ουάιλντ, ενώ έπαιξα και στη «Μαύρη Ανάμνηση» του Δημήτρη Σόρκου, που ήταν ένα μιούζικαλ τύπου Τιμ Μπάρτον, όπου έκανα μια κοπέλα η οποία ήταν καταθλιπτική και αυτοκτονεί στο τέλος. Ήταν κάτι τελείως αντίθετο απ’ αυτό που είμαι και απ’ αυτό που είχα συνηθίσει να παίζω. Ήταν τρομακτικό για μένα το να γίνω αυτός ο χαρακτήρας, όμως, τα κατάφερα τελικά!
Πώς μπήκε το μακιγιάζ στη ζωή της;
Δυστυχώς, όμως, η Κατερίνα Πεφτίτση συνειδητοποίησε γρήγορα ότι το θέατρο δεν μπορεί να τη συντηρήσει οικονομικά, τουλάχιστον έτσι όπως ήθελε εκείνη, έτσι αποφάσισε ότι έπρεπε να βρει μια δουλειά για να σταθεί στα πόδια της.
«Έβαλα το θέατρο στην άκρη και άρχισα να σκέφτομαι τι άλλο θα μπορούσα να κάνω. Οι φίλοι μου, αλλά και η μητέρα μου, μου έλεγαν να σκεφτώ να ασχοληθώ με την αισθητική, αφού έχω πολύ καλό χέρι και ζωγραφίζω πολύ ωραία. Αποφάσισα να το δοκιμάσω. Μέσα απ’ τη δραματική σχολή είχα γνωρίσει το θεατρικό μακιγιάζ και έτσι πήγα στο ΙΕΚ ΑΛΦΑ για να έχω κι ένα πτυχίο πάνω στο μακιγιάζ και για να μάθω όσα περισσότερα μπορούσα γύρω απ’ αυτό. Μέσα απ’ την αισθητική είδα ότι αυτό που με εκφράζει είναι το μακιγιάζ. Θεωρώ ότι και το μακιγιάζ είναι μια τέχνη, σε μεταμορφώνει. Είναι σαν τη ζωγραφική. Εγώ βλέπω στα πρόσωπα έναν καμβά με 5 χαρακτηριστικά και πάνω σ’ αυτό τον καμβά ζωγραφίζω, προσπαθώντας να φωτίσω τα πιο όμορφά του χαρακτηριστικά», λέει η Κατερίνα.
Μετά ήρθαν μερικές δουλειές σε makeup brands, ενώ παράλληλα έκανε πολλές δουλειές και στο κομμάτι της πώλησης, με την ίδια να δηλώνει πως έχει πουλήσει τα πάντα!
Μετά έπρεπε να πουλήσω τον εαυτό μου. Οι door to door πωλήσεις για μένα ήταν μια σφαλιάρα, ήταν κάτι πολύ δύσκολο αλλά και ένα σχολείο, το οποίο εφάρμοσα και στη δουλειά μου ως makeup artist. Εφόσον μπορούσα να πουλήσω καραμέλες, μπορούσα να πουλήσω και τον εαυτό μου! Πήρα μέρος σε διάφορους διαγωνισμούς, την πρώτη φορά βγήκα μέσα στην πεντάδα, τη δεύτερη φορά βγήκα πρώτη σε όλη την Ευρώπη. Πήγα στο Los Angeles, παρακολούθησα σεμινάρια απ’ τη Cinema Makeup School, γνώρισα την Ve Neill, η οποία είναι μια θεότητα που ασχολείται με ό,τι βλέπουμε στο Hollywood, κι εκεί είδα το όνειρό μου να προσπαθώ να το αγγίξω αλλά να μην μπορώ γιατί οικονομικά δεν μπορούσα να αντέξω μια τέτοια σχολή. Γυρνώντας στην Ελλάδα είδα ότι η γνώση που είδα εκεί δεν υπάρχει εδώ, αλλά μόνο σε μεμονωμένους ανθρώπους, οι οποίοι δεν θέλουν να τη διοχετεύσουν για να μη χάσουν το μονοπώλιο. Στο εξωτερικό είδα ότι υπάρχει αυτή η γνώση και δίνεται απλόχερα. Ξεκίνησα να το ψάχνω μόνη μου περισσότερο και να δουλεύω πάνω σε διαφορετικά είδη makeup, αλλά τα πιο δικά μου κομμάτια ήταν τα πιο δημιουργικά. Άρχισα να δουλεύω με το YouTube και να ανεβάζω βιντεάκια και μέσα σε όλα αυτά προσπαθούσα πάντα να είμαι κοντά στον κόσμο του θεάτρου, το οποίο αγαπώ
Σήμερα, η Κατερίνα Πεφτίτση διδάσκει σε ΙΕΚ αισθητικής και δηλώνει πολύ περήφανη γι’ αυτό. «Δεν θεωρώ ότι τα ξέρω όλα και το λέω και στους μαθητές μου αυτό, τους λέω πως ποτέ δεν θα τους πω κάτι που δεν γνωρίζω. Πάντα μαθαίνεις γιατί η μόδα και η τέχνη πάντα ανανεώνονται. Τώρα, λοιπόν, έχω τους μαθητές μου, το YouTube κανάλι μου και φυσικά συνεχίζω να είμαι makeup artist».
Μετά απ’ όλα αυτά, τι πήρε απ’ το GNTM;
«Πήρα σίγουρα μια εμπειρία, αλλά και γλυκόπικρα συναισθήματα. Αυτός ο χώρος είναι λίγο σκληρός, αλλά ταυτόχρονα πολύ βοηθητικός στην Ελλάδα του σήμερα. Αποκόμισα σίγουρα γνώση κι εμπειρία που δεν είχα, αλλά είδα και πράγματα που δεν μου άρεσαν. Το συναίσθημα που αποκομίζω είναι τελικά θετικό και γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο μπορεί και να το ξαναέκανα! Θα ήθελα να συνεχίσω. Σταμάτησα σε ένα σημείο που είχα πολλά να δώσω ακόμα, ήθελα να περάσω κι άλλες δοκιμασίες. Θα ήθελα να γνωρίσω φωτογράφους, ενδυματολόγους και να συνεργαστώ μαζί τους!».
Η υψοφοβία που της στέρησε τη συνέχεια στο GNTM
Η Κατερίνα αποχώρησε πολύ νωρίς απ’ το παιχνίδι, καθώς δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την πρώτη δοκιμασία αποχώρησης που ήταν μια κάθετη πασαρέλα. Ο φόβος της για τα ύψη βγήκε στην επιφάνεια κι ενώ προσπάθησε να το καταπολεμήσει και να κάνει τη δοκιμασία, δεν τα κατάφερε.
Απ’ τη στιγμή που πήγαμε στα Toi & Moi και είδαμε τη δοκιμασία, ήξερα ότι δεν θα το κάνω και θα κοπώ, γι’ αυτό και έκλαιγα. Είχα μπει στη διαδικασία να σκέφτομαι ότι θα φύγω γι’ αυτό και συγκινήθηκα. Ήξερα ότι δεν θα πιέσω τον εαυτό μου παραπάνω απ’ όσο μπορώ. Όταν ήμουν στην ταράτσα, ήμουν έτοιμη να το κάνω, αν είχα 1 λεπτό παραπάνω, ίσως και να το έκανα. Αυτό που φοβόμουν πιο πολύ απ’ όλα ήταν να μην χάσω τις αισθήσεις μου. Πέρα απ’ αυτό, όσες κοπέλες το έκαναν, μου έλεγαν ότι η στιγμή του φόβου ήταν μέχρι να πέσεις, μετά το κατέβαινες σαν να περπάταγες, και το πιστεύω αυτό. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να μας σταματάνε οι φοβίες μας, πρέπει να τις καταπολεπάμε, αλλά ο καθένας με τον χρόνο του, χωρίς πίεση. Από μικρή φοβόμουν τα ύψη, αλλά και τα άκρα. Εάν κάθομαι σε κάποια άκρη, με πιάνει ίλιγγος, ακόμα κι αν υπάρχουν κάγκελα και ξέρω ότι δεν πρόκειται να πέσω. Το μόνο που έχω κάνει είναι το ότι μικρή έπαιρνα το πάνω κρεβάτι στην κουκέτα με την αδερφή μου, ενώ έχω πηδήξει από βράχο στην Αίγινα, αν και είχα γαντζωθεί απ’ τον βράχο, έβλεπα όλους να πηδάνε κι εγώ είχα κάτσει 5 ώρες και μετά είπα απλά «κάντο»
Οι δυσκολίες στο GNTM
Φυσικά, πριν αποχωρήσει η Κατερίνα Πεφτίτση είχε ζήσει αρκετές στιγμές και on και off camera. Τι ήταν αυτό που τη δυσκόλεψε περισσότερο;
Το να είμαι έγκλειστη μέσα σε ένα σπίτι χωρίς να έχω επαφή με τους δικούς μου ανθρώπους. Και σ’ αυτά τα 10 λεπτά που είχαμε επικοινωνία, να μετράμε τα λόγια μας αλλά και να μην εκδηλωνόμαστε ελεύθερα καθώς δεν υπήρχε 100% ιδιωτικότητα
Παρόλα αυτά, ξεκαθαρίζει πως αν και τα γυρίσματα κάτω απ’ τον ήλιο ήταν δύσκολα, η παραγωγή φρόντιζε να έχουν όλα τα απαραίτητα.
Όλοι περνάγαμε δύσκολα στα γυρίσματα, και οι κριτές και η παραγωγή, και όλοι. Ο ήλιος και η ζέστη μας κούραζαν, αλλά όταν έβλεπα και τους κριτές να περνάνε τα ίδια, ήξερα ότι είμαστε όλοι στην ίδια κατάσταση. Φυσικά είχαμε και νερό και φαγητό και σκιά, απλά υπήρχαν κάποιες ώρες που ήταν το γύρισμα και έπρεπε να είμαστε στον ήλιο. Και στη δουλειά, όμως, θα χρειαστεί η κάθε μια μας να περάσει δύσκολα. Μπορεί να χρειαστεί να φωτογραφηθούμε με μαγιό στα χιόνια, θα το κάνουμε!
Η νικήτρια του GNTM και ο αγαπημένος κριτής!
Δεν νομίζω πως μπορούσε να αποφύγει μια τέτοια ερώτηση η Κατερίνα, η οποία μου απάντησε με ειλικρίνεια:
Πιστεύω ότι το κομμάτι της νικήτριας είναι μεταξύ δύο κοριτσιών, της Κάτιας και της Άννας- Μαρίας. Η Άννα-Μαρία πιστεύω ότι έχει όλο το πακέτο και μακάρι να γίνει κάποια ανατροπή και να μην βγει νικήτρια η Κάτια, αλλά να κερδίσει η Άννα- Μαρία
Όταν ρωτάω την Κατερίνα Πεφτίτση για την Ελευθερία, το golden pass που μεταμορφώνεται σε κάθε φωτογράφηση, μου εξηγεί πως πρόκειται για ένα άτομο πολύ παρεξηγημένο:
Η Ελευθερία έχει πολλές επιρροές απ’ την τέχνη, σπουδάζει κινηματογράφο. Πιστεύω ότι μέσα της κρύβει έναν μεγάλο καλλιτεχνικό σατανά και γι’ αυτό μεταμορφώνεται στις φωτογραφήσεις. Επεξεργάζεται πολύ καλά τις πληροφορίες που της δίνονται και γι’ αυτό τη βλέπουμε να κάνει θαύματα στις δοκιμασίες
Όσον αφορά τις αδυναμίες της, δεν κρύβονται! «Αγαπώ τη Μαρία την αγρότισσα, αγαπώ την Άννα- Μαρία, τη Σίλια, τη Λυδία και ενώ κορόιδευα το περσινό GNTM που άκουγα να λένε ότι έγιναν φίλες, τελικά είδα ότι γνώρισα κάποιους ανθρώπους που θα συνεχίσουν να είναι αληθινοί φίλοι μου και εκτός σπιτιού».
Φυσικά είχε αγαπημένο κριτή κι αυτός δεν ήταν άλλος απ’ τον Άγγελο Μπράτη!
Είναι iconic! Μετά, η δεύτερη αγαπημένη μου είναι η Βίκυ Καγιά. Τη γουστάρω που είναι έτσι, μου φτιάχνει τη διάθεση. Την ήθελα δίπλα μου στη δοκιμασία στην παραλία γιατί σου ανεβάζει το ηθικό. Αυτό πρέπει να είναι ένας κριτής για μένα, να σου δίνει push
Όμως, ο έξω κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος και το bullying συνεχίζει να υπάρχει…
Αφού κλείνουμε το κεφάλαιο του GNTM, ρωτάω την Κατερίνα σχετικά με το bullying, εάν το έχει βιώσει, πότε, σε τι μορφές, αλλά και πώς το διαχειρίζεται εκείνη.
Βεβαίως και έχω δεχθεί εκφοβισμό. Για μένα το bullying σου δίνει πάτημα για να το ξεπεράσεις κι όχι για να σε πάει πίσω. Έλαβα πολλά μηνύματα μετά το παιχνίδι από άτομα που μου έλεγαν ότι με ευχαριστούν για όσα είπα γιατί τα βοήθησα να μην φοβούνται και να αποδεχθούν τον εαυτό τους. Ενώ αυτό μου άρεσε πολύ, σκέφτηκα ότι δεν θα έπρεπε να χρειάζεται να βγω εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος για να πάρουν δύναμη αυτά τα άτομα. Θα πρέπει ο καθένας από μόνος του να δουλέψει με τον εαυτό του, να τον αγαπήσει και να τον αποδεχθεί όπως είναι
«Στο δημοτικό και στο γυμνάσιο δεν σε μορφώνουν έτσι ώστε να ανταπεξέλθεις σ’ αυτή τη μορφή εκφοβισμού μέσα στα σχολεία. Πλέον, βλέπω πως γίνονται κάποιες κινήσεις απ’ τα σχολεία να μιλήσουν γι’ αυτό. Όταν πήγαινα εγώ σχολείο, δεν υπήρχε αυτό. Νομίζαμε πως το διαφορετικό είναι κάτι κακό. Εμένα με βοήθησε πολύ το ότι είδα -ειδικά στο Μουσικό Σχολείο- ότι δεν χρειάζεται να κάνω φιτ με τους πολλούς για να με αποδέχονται. Μπορώ να είμαι διαφορετική και να αποδέχομαι εγώ τον εαυτό μου, ακόμα κι αν δεν με αποδέχονται οι άλλοι. Εννοείται πως πέρασα κι εγώ φάσεις που δεν ήμουν καλά με τον εαυτό μου, κοιτιόμουν στον καθρέφτη και ρουφιόμουν, αλλά ξέρω ότι μου αρέσω και ότι είμαι υγιής. Οπότε δεν με νοιάζει τι λένε οι άλλοι!».
Η Κατερίνα Πεφτίτση στη συνέχεια μου εξηγεί πως όταν ήταν πιο μικρή κι έκανε χορό είχε άλλο σωματότυπο, αλλά όταν χρειάστηκε να κάνει ένα χειρουργείο στα πέλματα και έκατσε για πολύ καιρό στο κρεβάτι, πήρε μερικά κιλά και της ήταν δύσκολο να αποδεχθεί αυτό που ήταν.
Εμένα πάντα μου άρεσε αυτό που ήμουν αλλά πολλές φορές αυτά που λένε οι υπόλοιποι μπορούν να σε επηρεάσουν, να σε κάνουν να αμφιβάλεις. Ξέρω ότι δεν έχω πρόβλημα υγείας, έχω έναν υγιεινό τρόπο ζωής, δεν έχω καθιστική ζωή, γυμνάζομαι, κινούμαι. Εάν είχα πρόβλημα υγείας προφανώς θα έκανα κάτι για να μην έχω πρόβλημα. Και θα το έκανα για εμένα, όχι για να αρέσω, αλλά για εμένα. Έχω πλήρη επίγνωση, κάνω τις εξετάσεις μου κάθε εξάμηνο και είμαι καλά γιατί ξέρω ότι προσέχω τον εαυτό μου και δεν τον έχω αφήσει. Δεν έχω πρόβλημα λίπους, έχω κάνει μετρήσεις. Συγκεντρωθείτε και μην κρίνετε ανθρώπους χωρίς να γνωρίζετε τις μετρήσεις τους. Δεν μπορείτε να λέτε πράγματα επειδή απλά βλέπετε μια εικόνα που δεν ικανοποιεί εσάς
Και τι φταίει που αντιμετωπίζουμε το διαφορετικό ως κάτι κακό και το κρίνουμε;
«Θεωρώ ότι δεν φταίμε εμείς. Φταίει η κοινωνία έτσι όπως χτιστεί, μ’ αυτές τις παρωπίδες που φοράμε από μικρή ηλικία. Μας θέλουν προβατάκια και παπαγαλάκια. Έτσι όπως θα μάθεις μικρός, έτσι θα είσαι και μεγάλος, εκτός εάν ανοίξεις τις παρωπίδες σου και δεις ότι υπάρχει και κάτι άλλο εκεί έξω. Ένας καλλιεργημένος άνθρωπος δεν θα ασχοληθεί με το τι κάνουν οι γύρω του, επειδή τα έχει βρει εκείνος με τον εαυτό του. Είναι ευθύνη του καθενός μας να δει εάν κάνει λάθος, ν’ αναλάβει τις ευθύνες του, να κρίνει μεγαλώνοντας εάν όλα όσα έχει μάθει ως μικρός είναι σωστά, ή μήπως θα πρέπει να βγάλει τις παρωπίδες του και να δει το διαφορετικό, αυτό που δεν έχει συνηθίσει. Βλέπω ευτυχώς ότι στην Ελλάδα του σήμερα υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που θέλουν να αλλάξουν αυτό που συμβαίνει και είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που το βλέπω αυτό», εξηγεί η Κατερίνα και κλείνει μ’ ένα μεγάλο χαμόγελο τη συζήτηση γύρω απ’ το bullying αποδεικνύοντας ότι όταν εσύ είσαι καλά με τον εαυτό σου, δεν έχεις κανένα λόγο να ακούς και να σε επηρεάζουν τα κακεντρεχή σχόλια.
Τι περιμένουμε από εδώ και πέρα απ’ την Κατερίνα Πεφτίτση;
«Ασχολούμαι λίγο πιο εντατικά με τη μουσική, αλλά αν δεν βγει κάτι καλό για μένα, δεν θα κυκλοφορήσω τίποτα. Είμαι πολύ αυστηρός κριτής του εαυτού μου. Ευελπιστώ σε συνεργασίες που θα δείτε το επόμενο διάστημα και με τον χώρο της μόδας. Και ίσως μπω και στον χώρο της τηλεόρασης, αλλά όχι όπως με θέλουν εκείνοι. Θέλω ο κόσμος ν’ ανοίγει την τηλεόραση και να γελάει, να ξεχνάει για λίγο τα προβλήματά του και να περνάει καλά. Γι’ αυτό και θαυμάζω κι εκτιμώ απεριόριστα τον Νίκο Μουτσινά! Γιατί έχει καταφέρει να κάνει την τηλεόραση όπως την ονειρεύομαι!», μου λέει η Κατερίνα, και διακρίνω στο βλέμμα της μια γλυκιά ανυπομονησία για όσα έρχονται!
Εμείς ανυπομονούμε να δούμε τα επόμενα projects της και της ευχόμαστε ό,τι και να κάνει να συνεχίσει να λάμπει!
Πηγή: ipop.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου