"Όρμησα στον θάλαμο.. το παιδί δεν είχε σφυγμό, δεν είχε αναπνοή.. Έγινε μία έκρηξη στο κεφάλι μου.. Λίγες ημέρες πριν είχε έρθει η Ίριδα στα εξωτερικά ιατρεία.. Το παιδί ήταν νεκρό όταν ήρθε στο νοσοκομείο.. Σκεφτηκα ότι η Τζωρτζίνα πρέπει να ζήσει.. Έλεγα "μην φύγεις! μην φύγεις! Δεν θα πεθάνεις. Όχι και εσύ”".
Συγκλονισμένοι άκουσαν σήμερα, Πέμπτη (30/3) στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο την κατάθεση του αναισθησιολόγου του Καραμανδάνειου Νοσοκομείου, Ιωάννη Χασαπόπουλου, για την αγωνιώδη προσπάθεια ανάνηψης που έγινε όταν η Τζωρτζίνα υπέστη ανακοπή.
Ο γιατρός περιέγραψε τις ενέργειες αλλά και τις σκέψεις που έκανε όταν βρήκε το παιδί χωρίς σφυγμό στον θάλαμο που μεταφέρθηκε, για να σώσει το παιδί, προκαλώντας συγκίνηση με όσα έλεγε.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου τον άκουγε κλαίγοντας να περιγράφει όσα συνέβαιναν μέσα στον θάλαμο.
Ο αναισθησιολόγος εξιστόρησε την προσπάθεια των γιατρών που απελιπισμένοι συνέχιζαν και συνέχιζαν μέχρι που.. “είδαμε μια ένδειξη στο μόνιτορ!”.
Όπως κατέθεσε ο κ. Χασαπόπουλος,
"Ήμουν ο αναισθησιολόγος του Καραμανδάνειου. Την ημέρα εκείνη είχα εφημερία, ήμουν εκεί μέχρι το μεσημέρι και μετά στο σπίτι σε ετοιμότητα. Εκεί δέχθηκα κλήση από το νοσοκομείο να έρθω γρήγορα για επείγον περιστατικό. Μέσα σε πέντε λεπτά ήμουν στο νοσοκομείο. Όρμησα στο θάλαμο: το παιδί δεν είχε σφυγμό, δεν είχε αναπνοή. Οι συνάδελφοι είχαν ξεκινήσει ΚΑΡΠΑ, θωρακικές συμπιέσεις και τεχνητή αναπνοή.
Από όταν πήγα ανέλαβα επικεφαλής, κάναμε αμέσως διασωλήνωση και ζήτησα απινιδωτή. Συνεχίσαμε ΚΑΡΠΑ, δίνοντας δόσεις αδρεναλίνης και κάνοντας απινιδώσεις. Δεν μπορώ να περιγράψω την ένταση της στιγμής. Το άγχος, το στρες. Μόνο αν ζήσεις κάτι τέτοιο μπορείς να καταλάβεις πόσο πολύ δύσκολο είναι για ένα γιατρό να αντιμετωπίσει τέτοιο περιστατικό και μάλιστα σε παιδί.
Ρωτούσα τους γιατρούς γιατί νοσηλεύεται το παιδί. Μου είπαν για αναφερόμενους σπασμούς και ότι η οικογένεια έχει χάσει αλλά 2 παιδιά. Εκείνη την στιγμή έγινε μια έκρηξη στον εγκέφαλο μου. Πριν λίγες μέρες είχε έρθει στο νοσοκομείο η Ίριδα, στα εξωτερικά ιατρεία. Είχε κατέβει μια συνάδελφος καταταραγμένη, το μωρό ήταν ήδη νεκρό όταν ήρθε στο νοσοκομείο.
Έγινε αυτή η έκρηξη στο κεφάλι μου και σκέφτηκα ότι αυτό το παιδί πρέπει να ζήσει. Έκανα τεράστια προσπάθεια. Συμπιέσεις, αδρεναλίνες, αμπούλες, επαναλαμβανόμενα. Έλεγα μη φύγεις, μη φύγεις, δεν θα πεθάνεις, όχι και συ. Είχαν περάσει τρια τέταρτα και ήμασταν απελπισμένοι ότι δεν γίνεται τίποτα. Είμαστε έτοιμοι να την αφήσουμε. Ξαφνικά είδαμε μια ένδειξη στο μόνιτορ. Λέμε συνεχίζουμε! Και μετά από λίγο το παιδί απέκτησε ξανά ρυθμό στην καρδιά. Αποκαταστάθηκαν οι σφίξεις και η αναπνοή. Ήταν συγκλονιστική στιγμή και αρχίσαμε να κλαίμε. Ακόμα και εγώ που είμαι τόσο έμπειρος, δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τη συγκίνηση όταν είδα το παιδί να γυρίζει στη ζωή”
Η πρόεδρος ρώτησε τον μάρτυρα αν στο βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών υπήρχει κεταμίνη και ο αναισθησιολόγος απάντησε θετικά λέγοντας πως,
“Είναι ένα αναισθησιολογικό φάρμακο. Χρησιμοποιείται και στα παιδιά και στους ενήλικες. Στα παιδιά, κυρίως, είναι ένα φαρμακο στην αναισθησιολογική φαρέτρα. Επιλέγει ο γιατρός ανάλογα με το περιστατικό"
Πρόεδρος: Είχατε μέσα στο βαλιτσάκι σας κεταμίνη;
Μάρτυρας: Ναι
Πρόεδρος: Την χρησιμοποιήσατε;
Μάρτυρας: Όχι. Δεν υπήρχε λόγος γιατί το παιδί ήταν νεκρό. Κεταμίνη χρησιμοποιούμε για να καταστειλουμε κάποιον.
Εισαγγελέας: Η νοσηλεύτρια που πήγε πρώτη στο δωμάτιο μετά την ανακοπή είπε ότι το παιδί ηταν στο μέσο του κρεβατιού και χωρίς ρινικό οξυγόνο. Μπορεί να εξηγηθεί αυτό ιατρικά;
Μάρτυρας: Συνήθως πριν μια ανακοπή υπάρχουν πρόδρομα σημεία. Ποτέ δεν έχω ακούσει κάποιο περιστατικό τόσο αιφνίδιο. Ένα παιδί που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο, θα έχει τέτοια ορατά σημάδια. Το παιδί δεν ξέρουμε ακριβώς πως αντέδρασε. Νομίζω ότι ήταν στο θάλαμο μόνο η μητέρα, μόνο αυτή μπορεί να το περιγράψει.
Εισαγγελέας: Η ίδια ,στην ανακρίτρια είπε ότι το παιδί σηκώθηκε και έπεσε απότομα πίσω. Εμπίπτει αυτό στα πρόδρομα σημεία;
Μάρτυρας: Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό. Η περιγραφή δεν μου φαίνεται ιατρικά εξηγήσιμη. Δεν έχω δει τέτοιο θάνατο. Μου φαίνεται λίγο θεατρικό αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου