Ήταν 28 Μαΐου του 1896, στο Paddock Green του Κεντ της Αγγλίας, όταν ο Γουόλτερ Άρνολντ, ιδιοκτήτης αντιπροσωπείας αυτοκινήτων Benz, έγραψε το όνομά του —χωρίς να το γνωρίζει τότε— στην ιστορία των τροχαίων παραβάσεων και του αυτοκινήτου. Ο Άρνολντ, οδηγώντας ένα Arnold Benz Motor Carriage στους δρόμους της πόλης, αποφάσισε να αναπτύξει ταχύτητα 8 μιλίων την ώρα (περίπου 13 χλμ./ώρα), όταν το επιτρεπόμενο όριο εκείνη την εποχή ήταν πολύ χαμηλότερο.
To όριο ταχύτητας ήταν 3,2 χλμ./ώρα
Συγκεκριμένα, το όριο, σύμφωνα με τη νομοθεσία της εποχής, ήταν 2 μίλια την ώρα μέσα στην πόλη (3,2 χλμ./ώρα), ενώ ένας πεζός με κόκκινη σημαία έπρεπε να προηγείται του οχήματος για να προειδοποιεί τους περαστικούς. Ο Άρνολντ αγνόησε τον κανονισμό – ή, όπως πιστεύουν πολλοί, ανέπτυξε υπερβολική ταχύτητα επίτηδες, ώστε να προσελκύσει το ενδιαφέρον του κοινού προς τα αυτοκίνητα και την αντιπροσωπεία του.
1 σελίνι το πρόστιμο
Η καταδίωξη που ακολούθησε ήταν μια απόδειξη για το πως τα αυτοκίνητα ήταν πολύ πιο προχωρημένα σε τεχνολογία σε σχέση με οτιδήποτε άλλο χρησιμοποιούσαν μέχρι τότε οι άνθρωποι για τις μετακινήσεις τους. Ένας αστυνομικός είδε την παράβαση του Άρνολντ και ξεκίνησε να τον καταδιώκει πάνω σε ποδήλατο. Ύστερα από πέντε λεπτά συνεχόμενου πεντάλ, τον πρόλαβε και του βεβαίωσε την πρώτη κλήση για υπερβολική ταχύτητα στην ιστορία της αυτοκίνησης, η οποία περιελάμβανε πρόστιμο ύψους 1 σελινίου.
Άλλαξε ο νόμος
Η είδηση έκανε τότε τον γύρο του Τύπου, όχι τόσο για την παρανομία, όσο για το ίδιο το γεγονός, ότι ένα όχημα δηλαδή μπορούσε να κινηθεί τόσο γρήγορα. Η κλήση του Άρνολντ πιθανότατα διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο να αλλάξει το όριο ταχύτητας και να αυξηθεί στα 22,5 χλμ./ώρα, ενώ επίσης καταργήθηκε ο αναχρονιστικός κανόνας που όριζε πως μπροστά από κάθε αυτοκίνητο έπρεπε να προπορεύεται κάποιος πεζός με κόκκινη σημαία για ενημερώνει τους περαστικούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου