Υποκλοπές: όταν η ΕΥΠ δίνει «απόρρητα» σε δημοσιογράφους και το κράτος απογυμνώνεται

 

Η σημερινή κατάθεση του Κώστα Βαξεβάνη στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, στη δίκη για το σκάνδαλο των υποκλοπών, -που δημοσιεύεται στο Documento– δεν ήταν απλώς εντυπωσιακή. Ήταν αποκαλυπτική και πολιτικά εκρηκτική. Ο δημοσιογράφος αποκάλυψε ότι η περίφημη λίστα με τους στόχους του Predator, που δημοσιεύτηκε από το Documento τον Νοέμβριο του 2022, είχε πηγή προέλευσης την ίδια την ΕΥΠ.

Με άλλα λόγια, οι πληροφορίες για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα παρακολούθησης στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας δεν προήλθαν από “σκοτεινά κέντρα” ή τυχαίες διαρροές, αλλά από τον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό που –υποτίθεται– έχει αποστολή να προστατεύει το απόρρητο και την εθνική ασφάλεια.

Και εδώ προκύπτει το αμείλικτο ερώτημα:

Τι είδους μυστική υπηρεσία είναι αυτή, όταν απόρρητες πληροφορίες της καταλήγουν στα χέρια δημοσιογράφων;

Η απάντηση είναι απλή και τρομακτική ταυτόχρονα. Η ΕΥΠ –και συνολικά το σύστημα παρακολούθησης που στήθηκε τα τελευταία χρόνια– δεν είναι ούτε “στεγανό”, ούτε ελεγχόμενο, ούτε θεσμικά θωρακισμένο. Είναι ένα σουρωτήρι, ένας μηχανισμός όπου τα «άκρως απόρρητα» διακινούνται κατά το δοκούν, ανάλογα με σκοπιμότητες, εσωτερικούς ανταγωνισμούς 

http://vathikokkino.gr/archives/191260