Εποχές που έφυγαν, μα δεν έσβησαν στην Disco Atlantida στην Παραλία Κατερίνης....

Κι όταν έχτισαν αυτή την πολιτεία εκεί στην Παραλία της Κατερίνης, είχαμε πάθει την πλάκα μας...

Έκαναν δουλειά οι άνθρωποι.
Έβαλαν και πολλά πολλά λεφτά για τότε.
Τι γέφυρες, τι πισίνες, τι κουβούκλια να ίπτανται... Άστο. χαμός.
Και ήρθε στη μεγάλη δεκαετία.
Εκείνη κοντά στο 1980, όπου τα πάντα έδειχναν όμορφα.
Τώρα θα μου πεις, δεν είναι;
Έ, όχι. Δεν είναι.
Τότε, με τα φώτα. Τα λαμπιόνια. Τους ήχους. Τους δίσκους....
Δίσκους.
Για βινύλιο μιλάμε ρε παιδιά...
Και ύστερα;
ΧΟΡΟΣ. ΧΟΡΟΣ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, ΕΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ... ΚΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; DISCO ATLANTIDA, ΕΝ ΠΑΡΑΛΙΑΝ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ!!!!
Πανέμορφα έτσι;;;
Ήμουν κι εγώ εκεί.
Κι ο Φώντας, που του έκλεψα την φωτογραφία.
Και τα άλλα παιδιά...
Παλιές κι όμορφες εποχές.
Εποχές που έφυγαν, μα δεν έσβησαν στην Disco Atlantida στην Παραλία Κατερίνης....
Έ ρε εποχές!

ker@ilidis