Κι όμως πάντα το γραφείο του είναι ανοικτό μεν, αλλά άδειο. Λείπει το αφεντικό ο διευθυντής της εφημερίδας μας, και λείπει ένα χρόνο τώρα, μακριά, πολύ μακριά, κι όμως για μας τους φίλους και συνεργάτες και συνεταίρους, παλιά, (στο εκπαιδευτικό – φροντιστηριακό έργο) κοντά, πολύ κοντά, ένα βήμα απόσταση από την είσοδο του Γραφείου.
Αυτό είναι ο αδαπάνητος πλούτος για έναν άνθρωπο. Να ζει κι όταν έχει πεθάνει. Και ο Γιάννης με το Ο.Β. ζει και μπορεί ζωντανότερα να ζήσει αν αναπαραχθούν από τη δική του γνώριμη στήλη τα άρθρα του, τόσο επίκαιρα και διαχρονικά στην αξία τους, καθώς επουλώνουν τη μοναξιά του συνωστισμού, τη μακαριότητα της άγνοιας και φωτίζουν – έστω από μια χαραμάδα, τη θετική πλευρά της ζωής.
Προσευχές τη μνήμη του αύριο Σάββατο στην Αγία Αικατερίνη.
Γ.Ρ.
Πηγή: Ολύμπιο Βήμα http://olympiobima.gr/sti-mnimi-toy-gianni
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου