Τυχαίες πολιτικές σκέψεις... Οποιαδήποτε ομοιότητα με πράγματα ή καταστάσεις είναι ξεκάθαρα συμπτωματική....

Η αλαζονεία είναι πολύ κακός σύμβουλος και στη ζωή, αλλά κυρίως στην πολιτική. 

Η δύναμη της εξουσίας παραμένει, συνήθως, όσο διαρκεί η θητεία και μετα εξασθενεί.

Σε πολλές περιπτώσεις όχι απλά εξασθενεί, αλλά χάνεται σαν να μην υπήρξε ποτέ. 

Είναι αυτό που λένε ότι κατα τη διάρκεια της ζωής μας άλλοι αφήνουμε στίγμα και άλλοι λεκέ. 

Σε μία τέτοια παγίδα πέφτουν συνήθως όσοι κουβαλάνε απωθημένα στη ζωή τους.. Βγάζουν κόμπλεξ με μία επιτυχία...

Και κάπως έτσι οι προεκλογικές πολιτικές υποσχέσεις που φαντάζουν ιδανικές στα αυτιά των πολιτών, γίνονται πολιτική θηλειά για τους (ψευτο)κατόχους των πολιτικών αξιωμάτων και τους στοιχειώνουν στο μετά κατα τη διάρκεια της εξουσίας τους.  Γιατί ο κόσμος περιμένει να δει πράξεις...

Για να αποσπάσεις τη ψήφο του δημότη, όταν έχεις υποσχεθεί να διορίσεις μέχρι και τα εγγόνια που δεν έχει, πρέπει μετά να κάνεις κάτι για να φανεί ότι προσπάθησες. 

Όταν έχεις τάξει συντάξεις... Όταν έχεις τάξει βολέματα... Όταν έχεις τάξει χρήματα και εξουσία σε ψηφοφόρους, τότε αρχίζουν τα δύσκολα. 

Ο κόσμος δίνει εξουσία, αλλά ο κόσμος απαξιώνει και εκδικείται... 

Τα φώτα και η λάμψη της εξουσίας σβήνουν όταν δεν υπάρχει τίτλος...

Είναι δυσβάσταχτο από απόλυτος εξουσιαστής, να γίνεις περίγελος...

Αλλά δεν είναι καθόλου δύσκολο...