Και έρχεται η μέρα που θα πας να καμαρώσεις το παιδί σου να κάνει παρέλαση. Από την προηγούμενη έχεις φροντίσει την ενδυμασία, έτσι ώστε να συμμετάσχει με το σχολείο του στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, όπως χθες δηλαδή. Και αφού έχεις αφήσει τον γιο σου ή την κόρη σου στο σημείο, όπου έχει καθοριστεί από το σχολείο η συνάντηση, πηγαίνεις να σταθείς σε ένα μέρος για να το καμαρώσεις. Ή μάλλον που νομίζεις ότι θα το δεις. Γιατί δεν υπολόγισες τους «κάφρους» γονείς! Ναι, ναι «κάφρους», όσο κι αν δεν αρέσει η λέξη. Αυτούς τους δήθεν καθωσπρέπει, που νομίζουν ότι έχουν τρόπους, ξέρουν να συμπεριφέρονται κλπ. Οι οποίοι -όπως αποδεικνύεται- δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα… Ούτε στα κάγκελα και τα σχοινιά που οριοθετούν τον χώρο της παρέλασης. Μπαίνουν μπροστά από αυτά. Και ακολουθεί ο επόμενος… «κάφρος», ο οποίος στέκεται ένα βήμα πιο μπροστά από τον προηγούμενο και μετά ένας ακόμη που στέκεται πιο μπροστά κι ύστερα κι άλλος, κι άλλος, κι άλλος… Φυσικά όλοι αυτοί οι… ξύπνιοι όχι μόνο εμποδίζουν τους υπόλοιπους να παρακολουθήσουν, εμποδίζουν ακόμη και αυτούς που παρελαύνουν. Αλλά δεν τους ενδιαφέρει γιατί «άλλος δεν έκανε παιδί, μόνο η Μαριώ τον Γιάννη». Κι έρχεται η στιγμή που περνάει το τμήμα του δικού του παιδιού και ο… «κάφρος» φτάνει ακριβώς δίπλα του, για να τραβήξει καλύτερες φωτογραφίες και καλύτερα βίντεο, αδιαφορώντας για όλους τους υπολοίπους γύρω του και κυρίως αδιαφορώντας για το γεγονός ότι κάπως έτσι εκθέτει -ή μήπως ξεφτιλίζει;- αφενός το ίδιο του το παιδί και αφετέρου την έννοια της παρέλασης. Που για κάποιους γίνεται χωρίς κανένα άλλο νόημα από το να τραβήξουν οι ίδιοι βίντεο και φωτογραφίες. Για να τα δείξουν στους παππούδες, τις γιαγιάδες, τους θείους, τις θείες, τους κουμπάρους, τους συναδέλφους στη δουλειά. Διότι αν δεν δείξεις κάτι τότε γιατί αυτό το… κάτι να συμβαίνει; Και άντε να έχουν αυτή τη συμπεριφορά οι γονείς των πιο μικρών παιδιών. Ας πούμε ότι υπάρχει κατανόηση. Αλλά φέτος υπήρξε μάνα που το έκανε αυτό στο παιδί της, που είναι μαθητής λυκείου. Που σε λίγο καιρό θα είναι φοιτητής! Και θα έχει να θυμάται τη μητέρα του να περπατάει καμαρωτή δίπλα στο τμήμα που παρελαύνει για να τραβήξει καλύτερα πλάνα. Μόνο που δεν τελειώνει ούτε εδώ το μαρτύριο της μαθητικής παρέλασης για τους φυσιολογικούς γονείς. Όταν περνάει το παιδί του «κάφρου» γονιού, τότε αυτός θα διασχίσει τον δρόμο, χωρίς να τον νοιάζει αν η παρέλαση συνεχίζεται από άλλα σχολεία. Προφανώς (;) όλα τα υπόλοιπα παιδιά και όλα τα υπόλοιπα σχολεία είναι… ανύπαρκτα! Θα μπορούσε κανείς να γράψει βιβλίο για τον άθλιο τρόπο συμπεριφοράς αυτού του είδους των γονιών. Αλλά -όπως τελικά καταλήγει η αγανακτισμένη μάνα που υπέστη χθες αυτή τη συμπεριφορά- «ευτυχώς τελείωσαν τα δικά μου χρόνια που θα πρέπει να παρακολουθώ τις μαθητικές παρελάσεις. Φέτος ήταν η τελευταία χρονιά που παρακολούθησα τον γιο μου ως μαθητή να κάνει παρέλαση και όσο και αν καμάρωνα όλα τα χρόνια, πλέον χαίρομαι που δεν θα αντικρύσω ξανά τέτοιες συμπεριφορές, που στερούνται πλήρως αξιών, σεβασμού και αξιοπρέπειας. Είτε συμφωνείτε, είτε διαφωνείτε αυτή είναι η πραγματικότητα! Δυστυχώς! Όσοι είστε νέοι γονείς, ελπίζω όταν θα έρθει η σειρά σας να μην δείξετε τέτοια συμπεριφορά!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου